Veel werkgevers weten dat ze eigenrisicodrager (ERD) kunnen worden voor de Ziektewet (ZW) of voor de Werkhervattingsregeling voor gedeeltelijke arbeidsgeschikten (WGA). En dat dit kosten kan besparen. Bij de keuze horen echter ook verplichtingen en die zijn vaak minder goed bekend.

De ZW is een vangnet voor werknemers die bij de werkgever geen recht (meer) hebben op loondoorbetaling bij ziekte (enkele uitzonderingen daargelaten). Denk bijvoorbeeld aan een werknemer met een contract voor bepaalde tijd die ziek uit dienst treedt of een werknemer die zelf zijn contract opzegt en voor het einde van het dienstverband ziek wordt. Indien een werkgever ervoor kiest om eigenrisicodrager (ERD) te worden voor de ZW, wordt de werkgever de uitvoerder van de ZW.

De WGA ERD richt zich op een werknemer die na 104 weken ziekte nog steeds arbeidsongeschikt is. Dan stopt in beginsel de loondoorbetalingsplicht en kan de (ex-)werknemer in aanmerking komen voor een WGA-uitkering. Voor de WGA kunnen werkgevers ook ERD worden, dan wordt enkel nog de basispremie betaald. Voor de IVA (voor ex-werknemers die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn) kan dit niet; die uitkering wordt betaald uit de algemene middelen.

---

Twee takken van sport derhalve waarvoor je eigenrisicodrager kunt worden. Vaak worden ze gecombineerd. Dus ERD voor én WGA én ZW. Waarvoor je vervolgens geen gedifferentieerde premie meer hoeft te betalen. Maar waar je wel primair verantwoordelijk bent om ​de re-integratie van de arbeidsongeschikte ex-werknemer te begeleiden met als doel werkhervatting. Of anders gezegd: het creëren van verdienvermogen. Die verantwoordelijkheid krijg je er 'gratis' bij.

De afweging is zeker niet alleen een financiële beslissing. Wel of geen ERD worden vraagt om overwogen beleid. Altijd vanuit inzicht en kan gunstig zijn voor werkgevers vanaf ongeveer 25 werknemers.

De mensen van De WIA Regisseur kunnen u heel goed helpen met deze inzichten. En ook altijd weer vanuit een ketenoverview.

​Wilt u meer weten ...